P.11F był trzecią (po P.11c i P.7a) najliczniejszą wersją w długiej linii myśliwców PZL opartych na koncepcji skrzydła mewy inż. Zygmunta Puławskiego.
Jego historia zaczyna się jesienią 1934 roku, kiedy po opracowaniu nowej, znacznie zmodyfikowanej wersji myśliwca P.11 (P.11c – patrz zestaw IBG nr 72519), fabryka PZL rozpoczęła starania o przyciągnięcie zagranicznych klientów na samolot. Pierwszym krokiem była prezentacja piątego prototypu P.11 (P.11/V) na paryskim salonie lotniczym w listopadzie i grudniu 1934 roku. Rumunia, która wcześniej kupiła od PZL 50 samolotów wersji P.11B (patrz zestaw IBG nr 72518), zdecydowała się na zakup licencji na produkcję najnowszego wariantu, który miał być budowany w Industria Aeronautică Română (IAR) w Braszowie. Zamówienie złożono na początku 1935 roku – fabryka PZL miała dostarczyć dokumentację, kompletny prototyp oraz zestawy prefabrykatów i części zamiennych stanowiące równowartość 10 płatowców. Transakcja przeciągała się jednak z powodu licznych przeszkód politycznych i finansowych. Ostatecznie wspomniany prototyp (P.11/V z silnikiem zmienionym na IAR 9K) został przekazany stronie rumuńskiej dopiero na początku 1936 roku.
Produkcja, uruchomiona przy wsparciu polskich inżynierów, ruszyła pod koniec 1936 roku i opierała się częściowo na produktach wytwarzanych w Polsce – najbardziej charakterystyczne są śmigła Szomańskiego i opony Stomil.
W porównaniu do P.11c, rumuńska wersja różniła się silnikiem i jego osłonami (IAR 9K o mocy 600 KM), śmigłem, uzbrojeniem (4x 7,92 mm FN Browning Modèle 1932, które ze względu na szybkostrzelność czyniły z P.11F najlepiej uzbrojoną wersję P.11), celownikami, rumuńskimi przyrządami pokładowymi i innymi drobnymi szczegółami wyposażenia.
Rozpoczęcie produkcji całkowicie metalowego P.11F z częściowo półskorupowym kadłubem stanowiło znaczącą zmianę technologiczną dla fabryki IAR, która do tej pory produkowała jedynie płatowce o konstrukcji mieszanej z kadłubami kratownicowymi. Nowo zdobyte doświadczenie w zakresie konstrukcji całkowicie metalowych okazało się nieocenione dla rumuńskiego przemysłu lotniczego i ostatecznie zaowocowało kilka lat później podczas budowy najsłynniejszego rumuńskiego samolotu – IAR 80.
W wyniku wspomnianych opóźnień pierwsze myśliwce P.11F wprowadzono do jednostek pierwszoliniowych rumuńskiego lotnictwa dopiero w lipcu 1937 r. Ostatni, dziewięćdziesiąty piąty, wyprodukowany samolot przekazano w listopadzie 1938 r. Ze względu na szybki rozwój techniki lotniczej nie była to już najmłodsza konstrukcja, ale w porównaniu z lotnictwem innych krajów bałkańskich, 95 rumuński P.11F stanowił znaczącą siłę. W 1939 r. na horyzoncie pojawili się jednak znacznie potężniejsi przeciwnicy.
P.11F były gotowe do obrony rumuńskiego nieba podczas kryzysów w 1940 roku (kiedy Związek Radziecki zajął Besarabię w czerwcu i między lipcem a wrześniem podczas sporu z Węgrami o Transylwanię), inwazji na Jugosławię w kwietniu 1941 roku i wreszcie brały czynny udział w Operacji Barbarossa – wykonując głównie misje naziemne. Pod koniec tego roku zostały wycofane z Frontu Wschodniego i przekazane rumuńskim jednostkom obrony powietrznej i szkoleniowym. Ostatecznie ostatnie jednostki w szkołach zakończyły służbę w 1948 roku.
Oprócz jednego prototypu zbudowanego w fabryce PZL, 95 maszyn wyprodukowano w fabryce IAR w Braszowie (numery 51-145) w latach 1936-1938. Niestety, żaden myśliwiec P.11F nie przetrwał do dziś.
Jedyny zachowany samolot P.11c znajduje się w Muzeum Lotnictwa w Krakowie, wyprodukowany został w 1935 roku i należał do 121 Eskadry Myśliwskiej (nr. boczny 2 i podskrzydłowy 39-K).
- Chcesz dowiedzieć się więcej o tym wspaniałym samolocie ? Zobacz TU.
Plastikowy model do sklejana firmy IBG. Zestaw nie zawiera farb i kleju.
Specyfikacja:
- skala: 1/72
- kod produktu: 72521
- producent: IBG Models
Więcej informacji o modelu, zdjęcia i opisy znajdziesz na stronie producenta (link w zakładce powyżej)
Trochę historii na filmie:
P.11C w muzeum:
Kołowanie, odpalanie, praca silnika....: